Στον απόηχο του απίστευτα δυναμικού χειμερινού ηλιοστασίου του 2020, η περίοδος των φετινών εορτών του χειμώνα αρχίζει με πολύ ενδιαφέρουσες πλανητικές ενέργειες: το γεγονός του έτους, μία πολυαναμενόμενη Σύνοδος μεταξύ Δία και Κρόνου, αμέσως μόλις πέρασαν στο ζώδιο του Υδροχόου, σηματοδοτεί μία τεράστια αλλαγή στην ενέργεια που βιώνουμε γύρω μας, στην αντίληψη της ισορροπίας μεταξύ της επέκτασης της δράσης μας και των ορίων που βάζουμε σε αυτήν. Προς τα πού και σε πόση έκταση μπορούμε να επεκταθούμε, προκειμένου να εξαπλώσουμε τις δραστηριότητές μας; Βοηθούν την εξέλιξη του συνόλου ή εξυπηρετούν μόνο τις προσωπικές μας φιλοδοξίες; Η επέκτασή μας ξεπερνά τα όρια των άλλων; Πόσο παραβιάζουμε τα όρια των γύρω, προσπαθώντας να κάνουμε τη δική μας φωνή να ακουστεί και κατά πόσο διεκδικούμε το δικαίωμα και των υπόλοιπων γύρω μας να ακούγονται παράλληλα με εμάς; Κινούμαστε ομαδικά ή ατομικά; Η απόλυτη ατομικότητα πλέον δε θα είναι ανεκτή – ανθρωπότητα χρειάζεται να μάθει τη συντροφική επέκταση, γιατί η απόλυτη μοναξιά της αποστερεί τη δημιουργικότητά της.
Στο φως αυτής της απίστευτα τρανταχτής όψης, η Σύνοδος που προέκυψε κατά το Ηλιοστάσιο μεταξύ Ηλίου και Ερμή στο ζώδιο του Αιγόκερω – αμέσως μόλις ο Ήλιος είχε περάσει στο ζώδιο αυτό της γήινης οργάνωσης – φέρνει την αίσθηση της ευπρέπειας όσον αφορά τα όρια και την προσωπική ευθύνη. Η συνειδητοποίηση πως είμαστε οι απόλυτοι κυρίαρχοι του ρόλου που παίζουμε μέσα στο σύνολο θα χρωματίσει όλον τον υπόλοιπο μήνα. Κανείς άλλος δεν πρόκειται να επηρεάσει την πορεία μας μέσα σε αυτή τη συλλογική αφύπνιση που έρχεται με την κίνηση των μεγάλων πλανητών στον Υδροχόο, εκτός από εμάς. Στη συλλογική δράση και εξέλιξη, οι κύριοι υπεύθυνοι για τη συμμετοχή μας στο παγκόσμιο σκηνικό θα είμαστε εμείς – κανείς άλλος. Πώς προετοιμάζουμε τον εαυτό μας, τι παρουσιάζουμε στους άλλους, σε τι βαθμό τους σεβόμαστε και σε τι βαθμό σεβόμαστε και το προσωπικό μας όραμα, ώστε να το παρουσιάσουμε αυτούσιο στους άλλους, για να μην το προσπεράσουν και χαθεί μέσα στη συνολική εικόνα; Κατά πόσον αντιλαμβανόμαστε πλήρως την έννοια των ορίων, τόσο των δικών μας, όσο και των άλλων; Οι κανόνες της σωστής συνύπαρξης, καθώς όλοι μπαίνουμε σε μία διαδικασία συνολικής εξέλιξης, θα παίξει μεγάλο ρόλο στους μήνες που ακολουθούν. Με ένα παράλληλο Τετράγωνο της Σελήνης την ίδια ημέρα να χρωματίζει την όψη μεταξύ Ηλίου και Ερμή, τα συναισθήματα, για όλη την υπόλοιπη περίοδο, μπορεί να αισθανόμαστε πως καταπιέζονται και πως η παρόρμηση καταπνίγεται. Ας βρούμε άλλους τρόπους, πιο παραγωγικούς, πιο καλλιτεχνικούς, ώστε να εκτονώσουμε την πίεση. Ας μην καταφύγουμε σε ακραίες εκφράσεις της έντασης που μπορεί να έχουμε συσσωρεύσει, ειδικά αν μας οδηγούν σε συγκρούσεις με τους άλλους – μόνο παραγωγικά αποτελέσματα δε θα φέρει αυτό.
Άρης και Πλούτωνας βρέθηκαν σε Τετράγωνο επίσης και συνεχίζουν να επηρεάζουν με αυτόν τον ίδιο χρωματισμό όψης μέχρι και το τέλος της χρονιάς. Τι σημαίνει αυτό για εμάς; Αλλαγές εσωτερικές, που έχουν να κάνουν με τη μετακίνησή μας από τις παλαιότερές μας συνήθειες, αυτές που είχαμε αναπτύξει, ώστε να αντιμετωπίσουμε τυχόν δύσκολες καταστάσεις. Περνάμε σε μία περίοδο πιθανών εσωτερικών συγκρούσεων. Είναι πιο εμφανές τώρα ποια μοτίβα συμπεριφορών ακολουθούσαμε ως άμυνα απέναντι στους εξωτερικούς παράγοντες. Αυτό καλείται να αλλάξει, αλλά το σύστημα θα αντισταθεί, γιατί το γνώριμο μας είναι ελκυστικό. Η αλλαγή όμως είναι αναγκαία, χρειαζόμαστε εξίσου τη μετακίνηση, την ανανέωση, την αναπροσαρμογή, ώστε να ακολουθήσουμε την εξέλιξη των γεγονότων. Ας μην είμαστε σκληροί με τον εαυτό τώρα, ας μην κατηγορούμε το μέσα μας που χρειάστηκε να αναπτύξει άμυνες. Ας αποδεχτούμε όλα όσα θεωρήσαμε σωστά, για την περίοδο όπου τα θεωρήσαμε αναγκαία. Μόνο έτσι, μέσα από την αποδοχή, θα μπορέσουμε και να τα αφήσουμε πίσω, ώστε να κάνουμε χώρο στο καινούργιο και να περάσουμε σε νέα κεφάλαια δράσης.
Η σημερινή ημέρα, παραμονή των Χριστουγέννων, βρίσκει τη Σελήνη, με τη σειρά της, σε μία ίδια όψη Τετραγώνου με τον Πλούτωνα (Κριός – Αιγόκερως). Αυτή η εσωτερική, ψυχική σύγκρουση, μεταξύ κεκτημένων συμπεριφορών και παρόρμησης για αλλαγή, μπορεί να μας φέρει μπροστά στις άμυνές μας καταπρόσωπο – κατανόηση απέναντι στην προσωπική μας πορεία και ευγνωμοσύνη για τα βήματα που έχουμε κατακτήσει ως τώρα: αυτό θα μπορέσει να δράσει ευεργετικά απέναντι στην επιρροή αυτής της όψης. Αυτό και χρόνος, χρόνος για να προσαρμοστούμε στην απόλυτη αλλαγή της υφής της ενέργειας που πλέον επεκτείνει τα όρια δράσης σε πανανθρώπινο επίπεδο, δεν εξετάζει τα γήινα θεμέλια, όπως έκανε με τη θέση Κρόνου και Δία στον Αιγόκερω, παρά στρέφει το βλέμμα ψηλά και μετράει το κατά πόσον μπορούμε να συνεργαστούμε σωστά, ώστε να χτίσουμε στους ουρανούς.